Masownica próżniowa – przeznaczenie Masownica próżniowa, której zadaniem jest uelastycznienie mięsa przy jednoczesnym zachowaniu jego struktury oraz nieuwalnianie białka miofibrylarneo, znajduje zastosowanie podczas produkcji mięsa oraz wędlin w zakładach przetwórstwa mięsnego. MASOWNICA PRÓŻNIOWA MARYNOWANIE MIĘSA 200L 2,25kW. Stan. Nowy. 21 499, 00 zł. 591,22 zł x 50 rat. raty. sprawdź. 21 749,00 zł z dostawą. Produkt: MARYNATOR DO PEKLOWNIA MIĘS RYB WARZYW 200L 2,25kW. Sprawdź oferty użytkownika t4all w kategorii Maszyny do mięsa na Allegro. Odkryj radość zakupów i 100% bezpieczeństwa transakcji. English polski українська język Informacje o PRÓŻNIOWA MASOWNICA MASARSKA MIĘSA RYB 600L 3kW - 10868766171 w archiwum Allegro. Data zakończenia 2022-11-09 - cena 22899 zł Dbamy o Twoją prywatność MASOWNICA PRÓŻNIOWA MARYNOWANIE MIĘSA 200L 2,25kW (VM-100) ☝ taniej na Allegro • Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! W tłuczkach, które teraz znajdziemy w sklepach, są zazwyczaj dwie strony, czyli części narzędzia służące do tłuczenia mięsa. Kratkowana strona tłuczka (taka sama jak w tłuczkach starego typu) służy do zmiękczania mięsa. Nadaje się więc do pełnienia swej tradycyjnej roli, a więc rozbijania twardego mięsa schabowego na Ogłoszenie o sprzedaży masownicy do mięsa Rewi Pok 1200 w Polsce Marynator próżniowy Rocznik: 2010 ZQ30272 Machineryline Polska Machineryline i partnerzy korzystają z cookie i zbierają informację o odwiedzinach tej strony dla personalizacji ogłoszeń reklamowych. sc2nz81. W dzisiejszych czasach przechowywanie mięsa nie jest problemem. Na bieżąco wystarczy zawinąć w papier, folię aluminiową czy włożyć do pudełeczka i trzymać w lodówce. Jeśli mamy mięsa nieco więcej można je po prostu zamrozić. Uwielbiamy jednak szperać w starych książkach kucharskich, które są skarbnicą rad dla domowych gospodyń. Dlatego też, kierowani ciekawością postanowiliśmy zgłębić temat i dowiedzieć się jak dawniej przechowywano żywność. Mięso, jako pokarm, jest nierozerwalnie związane z historią człowieka od momentu wynalezienia przez niego sideł i pułapek, za pomocą których mógł zwierzęta chwytać, i broni, którą mógł je zabijać. Mięso początkowo spożywane było na surowo. Potem, wraz z poznaniem tajemnicy ognia, można było mięso upiec. I to była chyba pierwsza z poznanych ludzkości metod nieco dłuższego przechowywania żywności. Wiadomo, że surowe mięso trzeba było spożyć od razu. Nawet kilka godzin na słońcu powodowało, że przestawało się ono nadawać do użycia. Pieczenie wydłużało ten okres do dnia, dwóch, czasami nawet i trzech lub dłużej jeżeli dysponowano odpowiednio chłodną jaskinią. Tak mijały setki, a może i tysiące lat, a człowiek z homo habilis, poprzez homo erectus i inne homo przeistoczył się w homo sapiens. A wraz z nabieraniem wszelkich innych umiejętności, jakie homo sapiens posiadać powinien człowiek udoskonalał sposoby przyrządzania mięsa. Wystarczą opisy uczt Rzymian, a także uczt na naszych dworach w dawnych czasach. A im bardziej wykwintne dania przygotowywano, tym bardziej zastanawiano się jak je przechowywać by ograniczyć i zminimalizować jego psucie. Z opisów dawnych wypraw wojennych możemy dowiedzieć się, że poprzedzane były one łowami, na których polowano na dzikie zwierzęta i robiono zapasy mięsa. Po takim polowaniu zwierzę było oprawiane, a mięso suszone. I to jest jeden z najdoskonalszych sposobów przechowywania mięsa. Takie suszone mięso nie potrzebuje nawet specjalnie niskiej temperatury, aby się nie popsuło. Ma też inną zaletę. Poprzez odparowanie wody znacząco traci na wadze, a na wyprawie wojenne każdy gram mniej to nieco większa szybkość jeźdźca czy piechura. A to może nie być bez znaczenia w czasie ataku czy ucieczki. Z czasem, jako kolejne sposoby konserwacji wymyślano np. solenie czy wędzenie. Poniżej opiszemy kilka dawnych metod, które z powodzeniem są stosowane do dzisiaj. I w razie awarii lodówki będzie można po nie sięgnąć. Wystarczy dysponować jakimś w miarę chłodnym miejscem, jak piwnica czy nawet zwyczajna dziura w polega na soleniu mięsa. Dzięki temu mięso zdobywa odpowiednie zabawienie (dzięki obecności saletry), trwałość (dzięki soli) i atrakcyjny smak (dzięki zastosowaniu różnych przypraw) Peklować można właściwie wszystkie rodzaje mięsa: wieprzowinę, wołowinę, cielęcinę, dziczyznę, a nawet drób. Peklowanie mięsa przeprowadzamy tylko wtedy, gdy mamy możliwość przetrzymania mięsa w stosunkowo niskiej temperaturze, czyli kilku stopni powyżej zera (5—8°C), np. w piwnicy. W wyższej temperaturze może się psuć. Mięso do peklowania powinno być dobrze schłodzone, dlatego należy je peklować nie wcześniej niż na drugi dzień po uboju. Również trzeba pamiętać, żeby mięsa nie zamrozić. Zamrożone mięso nie nadaje się do peklowania, najpierw musimy je rozmrozić. Do peklowania stosujemy: peklosól (jest to gotowa mieszanka, obecnie odchodzi się już od stosowania osobno soli i osobno saletry), czasem cukier oraz przyprawy takie jak pieprz czarny lub biały, ziele angielskie, kolendra. Może być również rozmaryn, goździk i tymianek, ziarna jałowca. Mięso można peklować dwoma sposobami: na sucho lub na mokro (w zalewie). Czyli albo nacieramy mięso samymi przyprawami, albo dodatkowo zanurzamy je w wodzie. Sposób peklowania zależy od dalszego przeznaczenia to sposób przechowywania mięsa w zalewie z wody i octu z dodatkiem przypraw i ewentualnie warzyw, takich jak: cebula, marchew, pietruszka i seler. Bejcowaniu poddaje się mięso niezupełnie dojrzałe oraz mięsa zawierające duży procent tkanki łącznej: końskie, baranie, dziczyznę i mięsa wołowe z bydła starego. Tkanka mięsna pod wpływem bejcowania staje się krucha, bardziej soczysta, tkanka łączna mięknie, a mięso nabiera swoistego zapachu i smaku, co ma istotne znaczenie w przypadku mięs o dość ostrym zapachu naturalnym, który nie wszyscy akceptują (np. baraniny, dziczyzny). Bejcowanie z jednej strony poprawia wartości smakowe mięsa, z drugiej zaś pozwala na przetrzymywanie go przez kilka, a nawet kilkanaście dni. WĘDZENIEChyba najbardziej obecnie popularna metoda, obok peklowania. Obecnie wędzenia raczej nie stosuje się w celu przedłużenia trwałości mięsa, co raczej w wydobyciu z niego pełni smaku. Efekt konserwacji powstaje niejako przy okazji. Proces wędzenia nadaje mięsu i wyrobom mięsnym większej trwałości, atrakcyjnej barwy, a także polepsza smak i zapach. Konserwujące działanie polega na częściowym wysuszeniu mięsa (wyparowaniu wody) i własnościach odkażających dymu. Dym, który w czasie wędzenia przenika do wewnątrz wyrobu, ma własności bakteriobójcze. Konserwujące znaczenie wędzenia mięsa zwiększa się, jeżeli wędzeniu poddaje się mięso peklowane. Natomiast jeżeli bardziej niż na samej konserwacji zależy nam na smaku można poeksperymentować z różnymi rodzajami drewna. Różne drewno daje różne zabarwienie mięsa, a tym samym różny jego smak. Wędzić można również na zimno jak i na ciepło (zimnym lub ciepłym dymem). Wędzenie w zimnym dymie jest bardzo powolnym wędzeniem, może trwać nawet kilka dni. Ma ono zastosowanie do wędzenia wędlin trwałych, przeznaczonych do dłuższego przechowywania. Wędzenie w gorącym dymie trwa znacznie krócej, maksymalnie kilka godzin. Stosowane jest do wyrobów mięsnych przeznaczonych do szybszego spożycia. W przypadku kiełbas po wędzeniu często przeprowadza się również proces parzenia, czyli trzymania w wodzie o temperaturze około 80°C przez 20-30 minut. Ten proces również znacząco przedłuża ich żywotność. Wędzić można również kości. W ten sposób przedłuża się ich trwałość i podnosi walory smakowe jako dodatku do różnych zup. Wędliny po uwędzeniu należy przechowywać w chłodnym, przewiewnym pomieszczeniu . Drobne wędliny takie jak kiełbasy, salami czy serwolatka warto zawiesić na drążku, tak żeby powietrze miało do nich dostęp ze wszystkich stron. Szynki wkładamy do worka o rzadkim splocie i wieszamy na haku. Wędliny trzeba przeglądać minimum raz na tydzień żeby sprawdzić czy nie pleśnieją. Jeżeli okaże się, że pojawia się delikatny meszek to jeszcze nic straconego. Jeżeli przeglądamy wędliny dostatecznie często wówczas zauważymy ten stan rzeczy w porę, gdy dopiero pojawi się na samej skórce i nie zdąży wejść w głąb mięsa. Wszystko jest jeszcze do uratowania Należy po prostu wędlinę obmyć, wysuszyć i wędzić przez 1-2 godziny. Tak przygotowana z całą pewnością dalej będzie się nadawała do jedzenia i nie zaszkodzi nam. Proces pleśnienia będzie zatrzymany i zneutralizowany. Wędliny dodatkowo można natrzeć tłuszczem. Częściowo ochroni je to przed wysychaniem i MIĘSA W OLEJU I WARZYWACH, CZYLI MARYNOWANIEW ten sposób możemy przechowywać mięso przeznaczone do pieczenia, smażenia czy duszenia. Mięsa przeznaczone na potrawy gotowane rzadziej przetrzymuje się w ten sposób. W chłodnej piwniczce przygotowane w ten sposób mięso można przetrzymywać około tygodnia. Tak przygotowane mięso możemy użyć, np. do pieczeni, zrazów, gulaszu czy po prostu do pasztetów. Albo na wiele innych MIĘSA W MLEKU LUB SERWATCEObecnie niezbyt popularny sposób, nieco już zapomniany. Natomiast dawniej często stosowany. Mięso zalane mlekiem czy serwatką można przetrzymywać w zimnie przez kilka dni. Nie tylko w tym czasie nie psuje się, ale nabiera przyjemnego smaku. W ten sposób przetrzymuje się mięso delikatniejsze, takie jak cielęcina, królik czy nutrie (dawniej bardzo często spożywane). Mięso schładza się, wyjmuje większe kości i układa w naczyniu kamiennym, żeliwnym, emaliowanym lub szklanym. Na mięso wylewa się serwatkę lub chude mleko w ilości takiej, żeby przykryło mięso i przechowuje w niezbyt wysokiej temperaturze. Przed użyciem należy je wyjąć z zalewy i opłukać. PRZECHOWYWANIE MIĘSA W POKRZYWACHRównież niezbyt obecnie popularna metoda. Dawniej często i chętnie stosowana przez gospodynie na wsi. Czynnikiem chroniącym mięso od szybkiego psucia się jest kwas mrówkowy występujący w liściach pokrzywy. Zerwaną w odpowiednim miejscu pokrzywę opłukać, otrząsnąć z wody i dopiero wykorzystać. A odpowiednie miejsce to oczywiście takie z dala od wszelkich dróg, jak również niedostępne dla zwierząt domowych i hodowlanych (mogą one zanieczyścić pokrzywy zarówno swoimi odchodami jak i bakteriami, które przenoszą). Można pokrzywami wyłożyć naczynie, w którym będziemy przechowywać mięso, ułożyć na nich mięso i przykryć je pokrzywami. Można również owinąć mięso pokrzywami, a następnie czystą szmatką i położyć na tacce czy innym płaskim naczyniu. Niezależnie którą metodę wybierzemy, warto uważać. Poparzenie pokrzywami krzywdy nam nie zrobi, ale z całą pewnością do najprzyjemniejszych nie należy. Tak przygotowane mięso naturalnie należy przechowywać w chłodzie, np. w I PRZECHOWYWANIE TŁUSZCZUSposoby konserwowania tłuszczu mogą być bardzo różne. Do najczęściej stosowanych i zarazem najprostszych zalicza się: – topienie, – solenie, – solenie i wędzenie, – jak również solenie, paprykowanie i wędzenie. Przetopić można każdy tłuszcz: sadło, słoninę czy łój. Zarówno osobno jak i łącząc ze sobą. Nie będziemy tutaj szczegółowo opisywać każdej z tych metod, chcieliśmy tylko zaznaczyć ich obecność. Warto tylko wspomnieć, że przy topieniu trzeba zwracać szczególną uwagę na to, żeby tłuszczu zanadto nie zrumienić. Wpływa to bowiem nie tylko na pogorszenie jego wyglądu i smaku, ale również na jego strawności. Tak przygotowane tłuszcze w piwniczce można przechowywać przez dość długi MIĘSA W SŁOJACHWiele razy pisaliśmy tutaj o tym sposobie. Na stronie Dobrej Kiełbasy możecie znaleźć kilkanaście naszych przepisów traktujących o tej metodzie. Bardzo ją lubimy i często stosujemy. Jest łatwa, wygodna i pozwala na dość długie przechowywanie mięsa. Równie często stosowana dawniej jak i współcześnie. Do tego rodzaju obróbki nadaje się właściwie każde mięso. A wachlarz pomysłów jest nieograniczony. Można konserwować mięso rozdrobnione, pokrojone na mniejsza kawałki, czy duże fragmenty w całości. Może być to mięso gotowane, duszone, pieczone, a nawet surowe. Po przygotowaniu mięsa według konkretnego przepisu pasteryzuje się słoik we wrzątku lub piecze w piekarniku. W ten sposób właśnie robi się popularne konserwy słoikowe. Powyższe sposoby przechowywania i konserwacji mięsa to oczywiście nie wszystkie możliwe. To zaledwie kilka, na które chcieliśmy zwrócić uwagę. Wybraliśmy te najciekawsze, które stosowane były dawniej, ale również i dzisiaj o nich pamiętamy i stosujemy. Obecnie trudno wyobrazić sobie gospodarstwo domowe bez lodówki. Są one wszędzie, nawet w kioskach, sklepach czy na stacjach benzynowych. Ale warto pamiętać, że nie zawsze tak było. Kiedyś musiano sobie radzić bez nich. I robiono to doskonale. Zatem z szacunku do tradycji warto znać te metody, chociaż niektóre. Nie musimy z nich korzystać, ale znać warto. My natomiast lubimy z tych metod korzystać i dzisiaj mamy dla Was przepis na smalec. A nawet dwa przepisy. Idealny do smarowania chleba, naprawdę pyszny. Do niego wystarczy ogórek małosolny czy kiszony, odrobina soli i pieprzu i możecie nam wierzyć, że takie coś będzie hitem każdej imprezy, każdego spotkania. A jak macie jeszcze trochę więcej czasu to najlepiej smakuje z domowym chlebem. Ten smalec to oczywiście w nawiązaniu do jednej ze wspomnianych przez nas metod: konserwowanie i przechowywanie tłuszczu. Ale nie tylko. Jest jeszcze jedna metoda, o której nie wspomnieliśmy. Gotowe mięsa (np. już uduszone czy upieczone), a głównie kiełbasy, dawniej przechowywano w dużych słojach zalanych właśnie smalcem. Korzyść z tego była podwójna. Mięso było zakonserwowane, a dodatkowo był wielki słój pełen pysznego smalcu. Nie wiemy czy obecnie ta metoda jest jeszcze stosowana, ale warto o niej wiedzieć. A o tym, że taki sam smalec zrobić warto nie trzeba chyba nikogo przekonywać. Jeden smalec będzie w wersji nieco pikantnej, a drugi bardziej tradycyjny. Oba przepis: Smalec przepis: Smalec jabłkowy na ostro. Marynaty do mięsa. Rady jak długo marynować mięso i jak uniknąć błędów podczas marynowania mięsa Rady jak przygotować mięso do pieczenia, smażenia, grillowania. Przepisy kulinarne na marynaty do mięsa: marynata do kurczaka, marynata do piersi kurczaka, marynata do skrzydełek kurczaka, marynata do wieprzowiny, marynata do schabu, marynata do kotletów, marynata do szaszłyku, marynata do polędwiczek, marynata do karkówki wieprzowej, marynata do wołowiny, marynata do steków wołowych, marynata do gulaszu wołowego, marynata do piersi indyka… Powinno się marynować wyłącznie wymyte pod bieżącą wodą świeże lub rozmrożone mięso. Może być pokrojone w porcje lub w dużym grubym kawałku. Porcje na kotlety lepiej jest rozwałkować niż zbić tłuczkiem do mięsa, aby nie zniszczyć struktury tkanki mięsa. Do marynowania mięsa można wykorzystać naczynia ze szkła, gliny, tworzywa sztucznego lub nierdzewnej stali. Nie używać aluminium, ponieważ reaguje ono z kwasami, które zawiera marynata. Olej roślinny zapobiega wysychaniu mięsa i warzyw, uwydatnia aromat ziół i przypraw zawartych w marynacie, nadaje potrawie głębszy smak. Kwaśny składnik marynaty powoduje, że włókna mięsa w mniejszym stopniu twardnieją w wysokiej temperaturze. Do marynaty można użyć najwyżej 2 kwaśne składniki. Większa ilość popsuje smak zarówno marynaty jak i mięsa. Marynatę zakwasza się m. in. owocami cytrusowymi, jogurtem, kwaśnym mlekiem, wytrawnym winem, piwem, sokiem pomidorowym. Po wybraniu odpowiedniego oleju i kwaśnego składnika, dodaje się zioła, przyprawy, sosy dla wzmocnienia smaku i zapachu potrawy. Nie powinno się dodawać zbyt dużo słodkich składników do marynaty, ponieważ w wysokiej temperaturze szybko się spalają. Sól wyciąga wilgoć z mięsa, do marynaty można dodać najwyżej jej szczyptę. Lepiej poprószyć solą mięso po 20 minutach pieczenia lub skropić je posoloną wodą. Gorczyca i musztarda powinny być zawsze dodawane do tłustych kawałków mięsa. Mięso można także przyprawić „na sucho”, wystarczy lekko wmasować w nie niedużą ilość przypraw. Mięsa nigdy nie naciera się ani marynatą ani suchymi przyprawami. Kurczaka pieczonego w całości smaruje się marynatą także wewnątrz. Po przyprawieniu mięso zostawia się na kwadrans w ciepłej kuchni, a następnie marynuje się je w chłodzie w przykrytym naczyniu. Marynowanie poprawia jego smak i aromat, lecz nie spowoduje, że łykowate mięso stanie się bardziej miękkie. Nie ma powodu, aby marynować mięso zbyt długo. Małe i cienkie porcje mięsa wymagają mniej czasu, grube powinny marynować się trochę dłużej. Najczęściej wystarczy od 30 minut do 2 godzin. Przed pieczeniem mięso wyjąć z lodówki i zostawić w temperaturze pokojowej, aby nie było zimne przed pieczeniem, grillowaniem czy smażeniem. Koniecznie usunąć z mięsa marynatę, aby jej składniki nie spaliły się. Nie powinno się zmywać marynaty z mięsa, lecz usunąć jej nadmiar tępą stroną noża lub zetrzeć papierowym ręcznikiem. Nigdy nie stosować surowej marynaty jako sosu do gotowej potrawy! Ponieważ marynata miała kontakt z surowym mięsem, należy ją najpierw zagotować przez 3 minuty, aby zapobiec zatruciu. Przepisy na marynaty do mięsa. Czas marynowania mięsa Marynata do kurczaka, słodko-ostra Zmieszać 2 łyżki płynnego miodu z 3 łyżkami musztardy, dodać sól i pieprz do smaku. Posmarować marynatą kurczaka, wstawić do lodówki. Kurczaka marynować przez 30-60 minut. Tradycyjna marynata do kurczaka Dużą szczyptę suszonego tymianku, sól, pieprz, 2-3 krojone ząbki czosnku dodać do 2-3 łyżek smalcu zmieszanego z 2 łyżkami soku z cytryny. Kurczaka posmarować marynatą, wstawić do lodówki. Kurczaka marynować przez godzinę. Przed pieczeniem do środka kurczaka włożyć duże kwaśne jabłko. Marynata do kurczaka, ostra Zmieszać 3 łyżki sosu sojowego, 2 łyżki płynnego miodu, sól, pieprz, tymianek, zmiażdżony duży ząbek czosnku. Kurczaka posmarować marynatą, wstawić do lodówki. Kurczaka marynować przez godzinę. Marynata do piersi kurczaka w całości, ziołowa Wymieszać 4 łyżki soku z cytryny, 4 łyżki oleju lub oliwy, 3 posiekane ząbki czosnku, szczyptę suszonej papryki chilli, 3 łyżki mieszanki ziół: rozmaryn, kminek, tymianek. Filety rozbić tłuczkiem do grubości 0,5 cm, przełożyć do miski, zalać marynatą, wymieszać, przykryć. Wstawić do lodówki na przynajmniej pół godziny. Marynata do piersi kurczaka krojonej w kostkę Wymieszać 10 dag jogurtu, 2 duże pomidory krojone w kostkę, 2 zmiażdżone ząbki czosnku, niepełną łyżkę oleju roślinnego, łyżeczkę płynnego miodu, płaską łyżeczkę soli. Dosypać czarny pieprz mielony do smaku. W misce umieścić pokrojoną w kostkę pierś kurczaka, zalać ją marynatą i dobrze wymieszać. Miskę przykryć i wstawić do lodówki na kilka godzin (najlepiej na noc). Marynata do smażonych skrzydełek z kurczaka, pomidorowa W dużej misce wymieszać 2 łyżki miodu wielokwiatowego, 3 łyżki octu winnego, pół szklanki soku pomidorowego i 2-3 łyżki oliwy lub oleju. Dodać drobno posiekane 3 ząbki czosnku, do smaku bazylię, chilli i sól. Kilogram skrzydełek kurczaka wymyć, osuszyć, włożyć do marynaty. Dokładnie wymieszać, przykryć i wstawić na 3 godziny do lodówki. Marynata do kurczaka, piersi indyka, polędwicy wieprzowej, wołowiny Wymieszać pół litra jogurtu naturalnego, pół litra gazowanej wody mineralnej, sól, pieprz, suszone zioła (do smaku). Kilogram mięsa zalać marynatą na 2-4 godziny. Marynata do schabu, kotletów Pół kilograma oczyszczonego schabu posypać mielonym czarnym i czerwonym pieprzem, oprószyć solą, obłożyć pokrojonymi w piórka 5 cebulami, wstawić do lodówki. Schab marynować przez 5-6 godzin. Marynata do schabu, musztardowo-piwna Kilogram pokrojonego mięso grubo posmarować musztardą i odstawić w przykrytym naczyniu na godzinę. Po tym czasie kotlety schabowe zalać 200 ml ciemnego piwa, posypać świeżo zmielonym czarnym pieprzem i wstawić do lodówki. Schab marynować przez 2 godziny. Zdjąć z kotletów musztardę, piec lub smażyć. Marynata z winem do steków, kotletów, do szaszłyku Wymieszać 250 ml wytrawnego białego wina z kilkoma łyżkami mineralnej wody gazowanej, dodać pokrojone w piórka 2-3 cebule, świeżo zmielony czarny pieprz, ew. suszone zioła do smaku. Pół kilograma mięsa zalać marynatą na 3-5 godzin. Marynata do schabu, polędwiczek (1,5 kg chudego mięsa wieprzowego) Pokroić w krążki 6-8 cebul, posolić je i oprószyć pieprzem, dodać pokrojony pęczek kolendry. Dno naczynia wysypać warstwą cebuli. Na nią położyć mięso pokrojone na porcje, przykryć resztą cebuli i zalać jogurtem. Lekko wymieszać. Kotlety schabowe lub polędwiczki w marynacie przykryć i zostawić w lodówce na noc do ochłodzenia. Marynata miodowo-musztardowa do karkówki i wołowiny Wymieszać 2 łyżeczki musztardy, 2 łyżki miodu, zmiażdżony ząbek czosnku, 2 łyżki oleju roślinnego, pieprz i sól do smaku. Mięso marynować przez godzinę. Marynata do karkówki wieprzowej, ziołowa Składniki (dla 1 kg karkówki): pół pęczka bazylii, pół pęczka kolendry, szczypta tymianku, szczypta rozmarynu, 25 dag cebuli, szczypta soli, szczypta czarnego pieprzu. Tymianek, rozmaryn zmieszać z solą i pieprzem, rozgnieść łyżeczką w kubku lub rozbić w moździerzu. Karkówkę przełożyć do pojemnika, oprószyć przygotowaną mieszanką, wmasować ją lekko. Bazylię i kolendrę wypłukać w mocno ciepłej wodzie, osuszyć, porwać i obsypać nimi mięso. Na koniec obłożyć cebulą pokrojoną w cienkie krążki, przykryć. Karkówkę w marynacie odstawić na 4-5 godzin. Marynata do steków wołowych, gulaszu wołowego Składniki (dla 1,5 kg wołowiny): pół litra jogurtu naturalnego, strączek chili, gałązka świeżego rozmarynu lub pęczek majeranku, sól i pieprz. Pokroić wołowinę w plastry o 1,5-2 cm, przełożyć do pojemnika. Chili posiekać bardzo drobno, oderwać igiełki rozmarynu. Wymieszać wszystkie suche przyprawy, obsypać nimi steki, lekko wmasować. Porcje mięsa zalać jogurtem, przykryć. Wołowinę marynować przez około 3-4 godzin. Marynata z cytryną do wołowiny Wymieszać 4 łyżki płynnego masła, 3 łyżki soku z cytryny i wmasować w mięso. Wołowinę marynować przez 1-2 godziny. Marynata z keczupu i cydru do wołowiny Wymieszać 100 ml cydru, łyżkę oleju roślinnego, pół szklanki łagodnego keczupu, łyżkę soku z cytryny, łyżkę cukru. Wołowinę w marynacie wstawić do lodówki na 10-12 godzin. Marynata ostra do wołowiny Wymieszać szczyptę mielonego pieprzu, słodkiej papryki, mielonej kolendry, siekany ząbek czosnku, pokrojoną drobno cebulę, 2 łyżki majonezu, 2 łyżki musztardy. Wołowinę marynować przez noc. Marynata owocowa do steków wołowych Miąższ dojrzałego kiwi rozgnieść widelcem lub pokroić w drobną kostkę, dodać dużą szczyptę soli, świeżo zmielony pieprz, ew. trochę suchego rozmarynu. Marynatą obłożyć 3 steki, włożyć do lodówki. Po max. 30 minutach wołowinę wytrzeć do sucha. Rada: Mięso długo marynowane z dodatkiem kiwi jest niesmaczne. Artykuły powiązane: Temperatura i czas pieczenia kurczaka, indyka, gęsi, kaczki, przepiórki i podrobów. Czym przyprawić mięso drobiowe? Temperatura i czas pieczenia mięsa cielęcego i wołowego. Temperatura i czas pieczenia mięsa wieprzowego. Kuchenne Jak uratować pieczeń? Przepisy na marynaty do mięsa i podrobów oraz sosy znajdują się na stronie Sałatki, surówki, sosy, marynaty. Perfekcyjna jakość produkowanych wyrobów Oszczędność energii i czasu produkcji Powtarzalność procesów technologicznych Łatwa i intuicyjna obsługa urządzenia Wysoka odporność na substancje chemiczne Masownicę próżniową stosuje się w zakładach przetwórstwa mięsnego do masowania, uszlachetniania wszelkich gatunków mięs. Masownice próżniowe pozwalają na bardzo skuteczne uelastycznienie dowolnych wyrobów mięsnych bez niszczenia ich struktury oraz uwalniania białka miofibrylarnego. Proces masowania mięsa odbywa się w hermetycznym bębnie przez osypywanie grawitacyjne. Dzięki spiralnemu układowi mieszadeł masowany wsad płynnie krąży w bębnie od dekla do dennicy i z powrotem. Proces wyładunku odbywa się automatycznie – funkcja obrotów bębna w przeciwnym kierunku. W masownicy próżniowej zastosowano rozwiązania umożliwiające otrzymanie wysokiej jakości wyrobów wędliniarskich z każdego wsadu mięsa. Wszystkie parametry procesu technologicznego, takie jak kierunek i prędkość obrotów bębna, czas trwania poszczególnych cykli, czas włączenia i wyłączenia, czy podciśnienie w komorze masowania kontrolowane i sterowane są przez sterownik Mikster MCM-023. Cały cykl masowania i wszystkie operacje z tym związane można zaprogramować z dużą dokładnością. Raz dobrane parametry pracy można odtwarzać wiele razy (50 różnych programów), a w razie potrzeby każdą operację i parametr można w dowolnej chwili zmieniać za pomocą przycisków na pulpicie sterowniczym. Specjalnie dobrany kształt mieszadeł zwiększa dokładność i równomierność masowania. Łopaty te nie tylko masują, ale również delikatnie mieszają mięso. Urządzenia stworzone specjalnie dla mniejszym zakładów, ceniących sobie oszczędność miejsca oraz prostotę obsługi. Specjalna konstrukcja maszyny pozwala na załadunek przetwarzanego surowca na poziomie 75% całkowitej pojemności bębna. Po zakończonym procesie masowania wyładunek następuje poprzez stopniowe przechylenie bębna, co ułatwia odbieranie takiej ilości surowca jaka jest aktualnie potrzebna. Ruchomy bęben pozwala ponadto na bardzo łatwe utrzymanie urządzenia w czystości, pozwala to zaoszczędzić czas użytkowników. niedziela, 31 lipiec 2022 Plastyfikacja (masowanie) należy do najczęściej stosowanych metod obróbki mechanicznej mięsa przeznaczonego do produkcji wędzonek. Sam proces masowania powoduje rozluźnienie struktury mięśni, częściowe zniszczenie komórek oraz poprawę przepuszczalności błon komórkowych. Ułatwia to wnikanie solanki oraz równomierne jej rozmieszczenie w całej strukturze tkanki mięśniowej. Podczas masowania następuje również ekstrakcja i aktywacja białek miofibrylarnych i innych białek mięśniowych, dzięki czemu uzyskuje się efekt mocniejszego pęcznienia. Uaktywnione białka w przestrzeniach międzykomórkowych i na powierzchni mięśni poprawiają wiązanie wody i powodują sklejanie kawałków mięsa. Poprzez masowanie osiąga się:• większą wydajność produkcyjną gotowego wyrobu, • bardziej delikatną konsystencję finalnego przetworu, • mocniejsze związanie plastrów. Natomiast niewłaściwie prowadzony proces masowania może spowodować uszkodzenie budowy tkankowej mięśni, pogarszając tym samym konsystencję oraz wiązanie wody przez tkankę mięśniową. Masowaniu poddaje się nastrzyknięte solanką mięso lub kawałki mięsa. Cześć solanki można dodawać do masownicy w postaci zalewy, ale w przypadku masowania dużych kawałków mięsa wielkość dodatku zalewy nie powinna przekraczać 2%. Na efekt uzyskany podczas masowania ma wpływ wiele czynników związanych z samym urządzeniem, do najważniejszych należą: • konstrukcja masownicy, • jakość powierzchni płaszcza wewnętrznego, • stopień wypełnienia masownicy, • stosowany program masowania, • ilość obrotów bębna masownicy, • droga przebyta przez mięso w masownicy. Ponadto mają wpływ również inne czynniki, dzięki którym uzyskuje się lepszy efekt podczas kolejnych zabiegów technologicznych: • czas pracy lub przerw między kolejnym etapami, • łączny czas trwania procesu, • rodzaj i gatunek mięsa, • stopień rozdrobnienia mięsa, • ilość nastrzyku, • temperatura surowca podczas masowania. Bardzo ważnym czynnikiem w czasie masowania jest stopień wypełnienia masownicy surowcem mięsnym oraz zalewą (solanką). Optymalny stopień wypełnienia masownicy wynosi 65 - 75%, co stanowi do 2/3 całości wypełnienia urządzenia (masownicy). Kolejnymi ważnymi czynnikami mającymi wpływ na jakość uplastycznionego surowca są wielkość i kształt bębna, ponieważ dostosowanie tego elementu ma istotny wpływ na efekt masowania surowca mięsnego i jego funkcjonalność podczas kolejnych technologicznych obróbek. Niezależnie od systemu pracy masownicy: ruchomy lub nieruchomy bęben z wbudowanymi mieszadłami lub bez, do opracowania prawidłowego programu masowania, dostosowanego do danego produktu, konieczne jest ustalenie warunków prowadzenia procesu masowania. Ważnymi elementami tego programu są: • ilość obrotów bębna lub mieszadła na minutę, • droga przebyta przez bęben lub mieszadło, • czas pracy i przerwy, • łączny czas trwania procesu. Znając ilość obrotów bębna lub mieszadła na minutę i mnożąc ją przez łączny czas pracy, można wyliczyć całkowitą ilość obrotów bębna masownicy, co w dalszej kolejności pozwala na potokowość kolejnych partii surowca i cykl ciągły. Daje to również wskazówkę o obciążeniu mechanicznym, na które narażone jest mięso. Wraz ze zwiększaniem łącznej ilości obrotów rośnie obciążenie mechaniczne masowanego mięsa, a wraz z nim włókna mięśniowe tracą coraz bardziej swoją strukturę. Powoduje to zmianę cech jakościowych gotowego wyrobu: konsystencji i wydajności gotowego wyrobu, tym samym wpływa na jego jakość. Aby można było programy masowania przenosić na urządzenia mniejsze lub większe, albo porównywać różne programy, należy obliczyć drogę przebytą przez bęben. Dokonuje się to poprzez prowadzenie obliczeń w następujący sposób: OBWÓD BĘBNA x OBROTY BĘBNA NA MINUTĘ x EFEKTYWNY CZAS MASOWANIA = PRZEBYTA DROGA [m]. Liczne badania wykazały, że aby uzyskać dobrą wydajność gotowego produktu i właściwą konsystencję, przebyta droga mięsa winna wynosić 3 500 – 4 000 [m]. Ustawienie całkowitego czasu masowania jest możliwe poprzez różnicowanie czasów pracy i przerw masownicy. Im dłuższy czas pracy masownicy i im krótsze są przerwy, tym większa jest łączna ilość efektywnych obrotów bębna, przy tej samej ilości obrotów bębna w ciągu minuty, co ma wpływ na łączny czas procesu, który z kolei wpływa na wydajność i konsystencję gotowego wyrobu. Masowanie można prowadzić dwoma metodami: • intensywne krótkotrwałe masowanie, w czasie którego mięso obrabiane jest w urządzeniu bez przerwy, • zastosowanie przerw podczas masowania, które wynoszą od 5 – 50 minut w ciągu godziny, pozostałą resztę czasu stanowi przerwa na odpoczynek załadowanego wsadu. Przy tej samej intensywności masowania wędzonki z mięsa wieprzowego masowanego dłużej wykazują lepsze związanie, mniejsze ubytki termiczne i lepsze przereagowanie barwników hemowych w całej strukturze surowca, a następnie wyrobu po obróbce termicznej. Przy intensywnym krótkotrwałym masowaniu można uzyskać podobne rezultaty, pod warunkiem zapewnienia dodatkowych 12 – 24 godzin na przepeklowanie surowca mięsnego. Bardzo ważnym czynnikiem podczas masowania jest temperatura surowca, która po zakończonym masowaniu powinna wynosić 2 – 4 ℃, a nie przekraczać 7 ℃. W praktyce stosuje się więc różne metody chłodzenia podczas masowania, takie jak: • ustawienie masownicy w chłodni, • chłodzenie płaszczowe masownicy za pomocą podwójnego płaszcza z cyrkulującym płynem chłodzącym, • wstępne wychładzanie mięsa w chłodni, • chłodzenie solanki peklującej przez dodatek lodu, • bezpośrednie chłodzenie przez dodatek ciekłego azotu lub ditlenek węgla w układzie otwartym przed rozpoczęciem procesu masowania, • wzajemne kombinacje wymienionych możliwości. W wyniku procesu plastyfikacji (masowania) następuje zwiększenie kruchości gotowego wyrobu oraz poprawa konsystencji gotowego wyrobu (staje się on bardziej miękki). Wyroby odznaczają się zwiększoną wodochłonnością, która skutkuje wzrostem wydajności i soczystości produktu oraz poprawą związania plastra gotowego przetworu. Dlatego istotnym jest odpowiednie i właściwe dobranie urządzenia do procesu masowania (plastyfikacji) surowca mięsnego. Związane jest to nie tylko z mocami przerobowymi zakładu, ale i jakością otrzymanych wyrobów gotowych. Dzięki wykorzystaniu elementarnej wiedzy w zakresie urządzeń oraz specyfiki surowca można uzyskać wysokiej jakości wyroby. Najlepsi dostawcy i producenci maszyn, przypraw, chemii przemysłowej i opakowań zamieszczają swoje reklamy na naszych łamach. Firma WOMAT zajmuje się również kompleksową obsługą medialną i reklamową podmiotów gospodarczych. Zapewniamy wykonanie zlecenia - od projektu do ostatecznej realizacji. InformacjeNewsletter 10 błędów podczas przygotowywania mięsa. Mogą mieć bardzo poważne konsekwencje Mięso cały czas stanowi podstawę diety wielu ludzi. Pomimo mody na wegetarianizm i weganizm, wciąż chętnie je spożywamy przynajmniej kilka razy w tygodniu. Wiele osób nie wyobraża sobie bez niego obiadu. Jednak właściwie przygotowanie mięsa to wcale nie taka prosta sprawa. Często popełniamy podstawowe błędy, które mogą mieć poważne konsekwencje. 10 Zobacz galerię Agnes Kantaruk / Shutterstock/ 10 błędów podczas przygotowywania mięsa. Sprawdź, czy ty również je popełniasz Niewłaściwe przygotowywanie mięsa nie tylko źle wpływa na smak potrawy czy wygląd potrawy, ale również może stanowić zagrożenie dla zdrowia. Warto poznać najczęstsze błędy, przy robieniu dań mięsnych i unikać ich na przyszłość. ZOBACZ TEŻ: Obieranie pieczarek i 14 innych rzeczy, które robimy w kuchni niepotrzebnie 1/10 Płukanie mięsa pod kranem DragonImages / Shutterstock/ Ten popularny nawyk nie tylko jest zupełnie zbędny, ale również stwarza poważne zagrożenie. Praktycznie każdy przed przygotowaniem płucze surowego kurczaka pod kranem. Chcemy w ten sposób pozbyć się zanieczyszczeń i bakterii. Niestety pryskająca woda sprawia, że rozprzestrzeniamy je po całej kuchni. Trafiają one na znajdujące się w pobliżu szafki, sztućce, talerze, owoce, chleb czy stół. Tymczasem wysoka temperatura podczas gotowania, smażenia czy pieczenia w zupełności wystarcza, aby unieszkodliwić te drobnoustroje. Natomiast kiedy rozprzestrzenimy je po całej kuchni, może to skończyć się poważnymi zatruciami. Jeżeli jednak koniecznie chcesz opłukać mięso przed przygotowaniem, nie rób tego pod kranem. Lepiej włóż je do garnka z wodą, a następnie osusz papierowym ręcznikiem. Ręcznik natychmiast wyrzuć, a wodę wylej, starając się trafić bezpośrednio do odpływu. Później dokładnie wymyj zlew gorącą wodą. To o wiele bezpieczniejszy sposób na oczyszczanie mięsa, jednak specjaliści są zdania, że nie musisz robić tego w ogóle. 2/10 Brak osobnej deski do mięsa Africa Studio / Shutterstock/ W surowym mięsie mogą znajdować się niebezpieczne dla zdrowia drobnoustroje. Do krojenia mięsa i innych produktów powinno używać się osobnej deski. W przeciwnym wypadku bakterie obecne w surowym mięsie mogą przedostać się na inne produkty. Mięso poddajemy obróbce termicznej, która zabija groźne drobnoustroje. Jednak krojąc na tej samej desce warzywa na surówkę, narażamy się na niebezpieczeństwo. Oczyszczenie deski do krojenia wcale nie jest takie proste, biorąc pod uwagę że często powstają na niej drobne uszkodzenia od noża. W te szczeliny z powodzeniem mogą wniknąć bakterie. Na wszelki wypadek do krojenia surowego mięsa lepiej używać osobnej deski. 3/10 Obsmażanie mięsa, aby było bardziej soczyste RazoomGame / Shutterstock/ Wiele osób wierzy, że obsmażenie mięsa przed pieczeniem, zapobiega utracie soków. Nauka obala ten mit. Mięso podczas pieczenia wysycha, tak czy inaczej, i wstępne obsmażanie nic nie pomoże w tej kwestii. Nie zapobiega ono utracie soków. Natomiast może pozytywnie wpływać na smak. Z drugiej strony smażenie jest najmniej zdrowym sposobem przygotowania posiłków i w jego trakcie w mięsie mogą powstawać szkodliwe dla zdrowia związki. 4/10 Wrzucanie mięsa na zimną patelnię Tatiana Volgutova / Shutterstock/ Patelnia, na którą kładziemy mięso powinna być dobrze rozgrzana. Jeżeli za bardzo się pospieszymy, mięso będzie przywierać i przyklejać się do naczynia. Przed wrzuceniem mięsa upewnijmy się, że patelnia jest już porządnie rozgrzana. 5/10 Smażenie mięsa prosto z lodówki lub zamrażalnika Przed umieszczeniem na patelni, mięso powinno osiągnąć temperaturę pokojową. Jeżeli smażysz zamrożone lub zimne, zwiększa się ryzyko, że w środku pozostanie ono surowe lub niedopieczone. 6/10 Przyciskanie mięsa do patelni Stacey Green / Shutterstock/ Wiele osób wierzy, że w ten sposób usmaży się ono szybciej. Nic z tego. Jedynie pozbawimy je większej ilości soków. Poza tym przyciskaniem mięsa do patelni możemy sprawić, że zacznie się ono przyklejać, przypalać albo nierównomiernie się przypiecze. Lepiej położyć je na patelni i pozwolić się smażyć w spokoju. 7/10 Częste przesuwanie mięsa Tatiana Volgutova / iStock W zależności od rodzaju mięsa i efektu, jaki chcemy uzyskać, co jakiś czas należy obrócić je na patelni na drugą stronę. Tyle. Zbyt częste przekładanie niczemu dobremu nie służy i spowalnia proces smażenia. 8/10 Wielokrotne używanie tego samego oleju Oszczędność to piękna cecha, jednak smażenie kilka razy ma tym samym oleju jest bardzo szkodliwe dla zdrowia. Za każdym razem, kiedy używamy tego samego oleju, jego jakość spada. Traci on również swoje właściwości i szybko zaczyna się psuć. W takim wielokrotnie używanym oleju tworzą się szkodliwe związki. Zdrowie jest czymś, na czym absolutnie nie powinno się oszczędzać. 9/10 Zły kierunek krojenia mięsa Nie każdy o tym wie, ale kierunek, w którym kroimy mięso ma znaczenie. Nie powinniśmy tego robić wzdłuż włókien, tylko w poprzek. Mięso wówczas będzie bardziej kruche. 10/10 Panierowanie wilgotnego mięsa Shutterstock/ gkrphoto Zanim przystąpimy do panierowania mięsa, powinniśmy upewnić się, że jest całkowicie suche. Warto wcześnie odsączyć je np. za pomocą papierowego ręcznika. Jeżeli tego nie zrobimy, nasza panierka nie będzie się dobrze trzymać mięsa. Zamiast ładnie przylegać do kotletów, zacznie odpadać. Nie ma to co prawda wpływu na smak ani nie szkodzi zdrowiu, ale o wiele gorzej wygląda na talerzu. Data utworzenia: 13 sierpnia 2021 07:03 To również Cię zainteresuje

masownica do mięsa do czego służy